Kennismaking
Op 20 juli 1996 leerden wij elkaar kennen tijdens een avondje stappen in Venlo.
Wat ons verbond was de gebroeders Bors.
Winfred ging die avond met studievriend Rob naar Venlo en Rob's broertje Geert
ging mee, samen met zijn beoogd vriendinnetje Charlotte.
Het mocht niet zo zijn voor Geert. Die HEAO-student met zijn knalgele
ruitjesbroek en rode longsleeve was beduidend interessanter dan de lokale
bakker in opleiding.
Na de eerste kennismaking op zaterdag volgde op zondag een bbq bij Michiel.
Aangezien Charlotte niet alleen wilde/durfde/mocht kwam Kim mee naar Michiel.
Het was erg gezellig en duurde tot diep in de nacht.
Er werd gelijk maar een afspraak gemaakt voor de maandag, een terrasje pakken
in Venlo.
Na dat avondje Venlo zat voor Winfred zijn lang weekend Limburg er op.
In de wederzijdse overtuiging dat een relatie op afstand onbegonnen werk was
werd er definitief afscheid genomen.
We schrijven of bellen nog wel...
De Jojo en het beertje
Terug in Arnhem bleven bij Winfred de gedachten naar Limburg gaan en Charlotte
zat met haar hoofd in Arnhem.
Na een week viel op de Schoolstraat in Belfeld een pakketje in de bus. Hierin
zaten een lange brief en een jojo.
De jojo was precies de zelfde als de gene die Winfred het gehele weekend bij
zich had gehad, het was er één met lichtjes en geluid.
Als dank stuurde Charlotte een nog langere brief en een handgemaakt beertje
naar Arnhem.
3 augustus 1996.
In de briefwisseling was duidelijk geworden dat we beiden uitgenodigd waren
voor de verjaardag van Geert (..) en nog belangrijker, we zouden beiden gaan.
Om elkaar niet pas op de verjaardag tegen te komen besloot Winfred op
vrijdagavond te bellen om af te spreken dat ze elkaar voor de verjaardag
zouden zien. Winfred wist niet dat vrijdagavond de vaste repetitieavond van de
harmonie was en dat Charlotte dus niet thuis was. De date werd gemaakt met
Mien en die zou er hoogstpersoonlijk voor zorgen dat Charlotte die zaterdag om
20:00 klaar zou zijn. Het feestje was al lang afgelopen voor Charlotte werd
thuisgebracht en het zonnetje scheen al weer voor Winfred terug was op zijn
logeeradres.
De zondagmiddag werd doorgebracht in het bos tussen Belfeld en Duitsland en
aan het einde van de middag was duidelijk dat er niet langer sprake was van
Winfred en Charlotte maar van Winfred & Charlotte.
Eerste date in Arnhem
Na 2 weken was het zover, Charlotte kwam naar Arnhem en bracht gelijk vriendin
Elke mee. Om niet als 3-tal het weekend door te hoeven ging Rob mee om het
kwartet compleet te maken. Eén van Winfred kwaliteiten was koken en om indruk
te maken had hij een uitgebreid diner samengesteld van ingrediënten die hij
zelf niet lekker vond, maar die wel zeer culinair over kwamen. Pas later bleek
dat Charlotte ook niet van die ingrediënten hield. Zaterdagavond was voor een
rondleiding op de Korenmarkt gereserveerd. Net even wat anders dan de Parade
en de zoepkoel. Op zondag, terwijl de overige van Beem's de verjaardag van
Oma vierden was er tijd om te ontspannen in het Sonsbeekpark en werd in de
Witte Villa in het park en tentoonstelling van Dali bewonderd. Alweer een
gemeenschappelijke interesse. Op maandag was er het afscheid van een zeer mooi
weekend.
Maastricht
Charlotte was na enkele weken het pendelen tussen Belfeld en Maastrich al zat.
Voor de studie tolk vertaler moest ze dagelijks in Maastricht zijn.
Vooraf was er geen enkel bezwaar gezien, maar dat viel in de praktijk toch
tegen. Na amper 6 weken werd de huizenjacht geopend en op 3 november, 2
maanden na het begin van de studie werd geproost op de kamer aan de Joseph
Hollmanstraat in Maastricht. Het zelfde glas werd ook geheven op het
bereiken van de eerste 3 maanden; the point of no return. Kado bij die
gelegenheid; een volledig gerestaureerd horloge van Gucci, verpakt in een
sigarendoosje
De huwelijksaanzoek
De huwelijksaanzoek is allesbehalve traditioneel.
Het was de vroege zomer van 1997. Terwijl Jan en Sini op
vakantie waren, pasten wij op het huis. Op een gegeven moment zat Charlotte op
het aanrecht en vroeg Winfred haar ten huwelijk.....voor over 7 jaar. Dat zijn
er uiteindelijk 8 geworden. Wat in het vat zit verzuurd niet.
Zomer
1998; 1e vakantie samen
Na alle ellende van vorig jaar zouden we dit jaar beter beslagen ten ijs
komen. Elkaar kwijt raken kon niet meer, we hadden nl. beiden een GSM met
abonnement waardoor we ook in het buitenland konden bellen. Zodra we elkaar
niet meer zouden zien gelijk bellen en het probleem is opgelost. We gingen dat
jaar nu echt samen naar Praag. Dat je voor Praag een paspoort nodig hebt
wistten we niet. Geloof het maar, het is echt waar, met een toeristenkaart kom
je er niet in. Gelukkig kwamen we daar zo'n 3 uur voor vertrek achter. Na veel
gebel een noodpas op Maastricht airport gehaald en zonder te eten de bus in.
Aan de grens met Tsjechië bleken meer mensen niet te weten dat je echt een pas
nodig hebt. Zij werden zonder pardon de bus uit gezet. Op een heftige
buikgriep van Winfred na verder weinig tegenslag ondervonden
Vrijgezellenfeesst
Winfred wilde onder geen beding een vrijgezellenfeest. Charlotte vond het
niet erg om iets leuks te gaan doen, maar dan moest het wel leuk zijn.
Verkleed als verpleegster naar een striptent is niet leuk, dus dat werd het
niet. Charlotte zou op stadstocht door Venlo gaan. In de stromende regen op
een vooraf bekend gemaakte dag liepen de dames door Venlo om daar de mooie
plekjes te bekijken en daarna lekker te gaan eten. Winfred zat die dag
alleen thuis. Opeens vond iedereen dat zo erg voor hem dat in no time het
huis vol zat met de achtergebleven mannen. Als je dan toch met z'n allen bij
elkaar zit, dan maar Karten! Na het Karten lekker borrelen en eten in
Utrecht.
Het Huwelijk
vrijdag 26
augustus 2005. Het is al vroeg dag. Charlotte is samen met Kim naar de
kapper en Winfred is bij Jeroen om o.a. een bloemetje bij Christan neer te
gaan leggen. Rond de middag heeft iedereen zich verzameld. Als het tijd is
om naar het stadhuis te gaan staat er op eens een hagelnieuwe VW Kever
cabrio in de straat te toeteren. Dus niet per Audi A4 naar het stadhuis!
Ondanks de regendreiging de kap open!!!! In het stadhuis waren meer
belangstellenden dan we hadden voorzien. 3 Kwartier later stonden we als
Meneer en Mevrouw van Beem weer buiten!!! Met het genodigde gezelschap zijn
we naar Deil gereden voor de borrel en het zelf samengestelde 7 gangen diner.
Aan het eind van de dag was iedereen gesloopt. Het was een mooie, blijde
maar soms ook verdrietige dag. Op naar Barcelona.